Op de donkere, verweerde tak zit een groene specht als een zorgvuldig geplaatste penseelstreek in een schilderij. Zijn heldergroene verenkleed gloeit zacht tegen de diepe schaduw van de achtergrond, terwijl de rode kruin een warm accent vormt, als een vonk van leven. Het witte gezicht en de scherpe snavel geven hem een alerte, bijna bedachtzame uitstraling. Boven hem zweven frisgroene bladeren, los en licht, alsof ze net door een zuchtje wind zijn aangeraakt. Alles ademt rust en concentratie: een intiem moment waarin natuur, licht en stilte samenvallen.
